17 Nisan 2010 Cumartesi

Karınca nın himmeti.. Ya ben neredeyim...?

Nemrud Ibrahim peygamber'in ateste yakilmasi emrini verdikten sonra

meydan yere odunlardan büyük bir yigin yapilmis. Odunlari
tutusturmuslar sonra. Alevler o kadar yükselmis ki bulutlarin
tutusacagini sanmis çocuklar. Korkmus kaçmis bütün
hayvanlar. Ibrahim peygamber'i mancinikla atesin tam orta yerine
atacaklarmis askerler. Atacaklarmis ki Nemrud'un bir
kral oldugunu anlasin, görsün; bir daha ona karsi gelmesin
Ibrahim peygamber.
Bu sirada bir karinca agzinda bir damla su ile kosa
kosa gidiyormus. Hem de boyu göklere varan cehennemi atese dogru.
Baska bir karinca onun bu telasini görüp sormus hemen yanina
yanasip: "Bu acelen niye? Nereye böyle?"
Agzinda bir damla su tasiyan karinca o bir damlayi ellerinin
arasina alip, "Duymadin mi" demis. "Nemrud, Ibrahim peygamber'i
ateste yakacakmis. Iste atesin oldugu yere su götürüyorum
Bu sözleri duyan karinca kendini tutamayarak uluorta kahkahalarla
gülmeye baslamis. "Sen su atese dönüp hiç bakmadinmi?" diye sormus. "Ne kadar büyük. Senin bir damla suyun ona ne
yapabilir ki?"

Su tasiyan karinca, "olsun" demis.hiç OLMAZSA HANGI TARAFTAN OLDUGUM ANLASILIR."

 



İnsanın kıymetini tayin eden, mahiyetidir. Mahiyetin değeri ise, himmeti nisbetindedir. Himmeti ise, hedef ittihaz ettiği maksadın derece-i ehemmiyetine bakar.
İşarat-ül İ'caz ( 75 )


2 yorum:

  1. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  2. s.a.Hayırlı olsun

    Şu risale (*), bir meclis-i nuranîdir ki, Kur'an'ın şu münevver, mübarek şakirdleri, içinde birbiriyle manen müzakere ve müdavele-i efkâr ediyorlar. Ve yüksek bir medrese salonudur ki, Kur'an'ın şakirdleri onda her biri aldığı dersi arkadaşlarına söylüyor.
    (Barla Lahikası - 65)
    (*): Yani Yirmiyedinci Mektub'un umumu.

    YanıtlaSil